Ewout Frankema reconstrueert aan de hand van historische bronnen de lange termijn economische ontwikkeling van (voormalige) ontwikkelingsregio’s en probeert de historische wortels en aard van wereldwijde economische ongelijkheid te begrijpen.
De wortels van wereldwijde ongelijkheid
De afgelopen 500 jaar is de wereldwijde kloof tussen arm en rijk enorm gegroeid. Deze ongelijkheid stelt de wereldgemeenschap voor grote vraagstukken rondom globalisering, migratie, klimaatverandering en armoedebestrijding. De vraag hoe deze ongelijkheid is ontstaan, en of dit een tijdelijk of een permanent kenmerk is van de moderne wereldorde, is echter niet zo eenvoudig te beantwoorden.
Ewout Frankema onderzoekt de historische ontwikkeling van de welvaartskloof vanuit een holistisch perspectief. Hij combineert daarvoor diverse historische bronnen, zoals oude volkstellingen, loongegevens, prijsreeksen, handelsstatistieken en overheidsrapporten, die een indicatie geven van de wijze waarop economieën veranderen. Daarnaast haalt hij inspiratie uit andere disciplines zoals de agro-ecologie, plantwetenschappen, genetica en klimaatstudies om een beter begrip te krijgen van de wisselwerking tussen staat, samenleving en bio-geografische omstandigheden.
Frankema maakt gebruik van vergelijkende onderzoeksmethodes, waarin langetermijnontwikkelingen van de economie in ruimte en tijd met elkaar vergeleken worden. In een recent gepubliceerde vergelijking tussen de Industriële ontwikkeling van Groot-Brittannië (19e eeuw) en Japan (20e eeuw), laat hij bijvoorbeeld zien dat landen in Sub-Sahara Afrika zich niet op dezelfde wijze kunnen ontwikkelen tot industriële grootmachten. Zo gebruikt hij historische kennis om bestaande toekomstscenario’s en publieke opvattingen over armoede en ontwikkeling aan te scherpen.